Ach ubogi żłobie

1 Ach ubogi żłobie! cóż ja widzę w tobie:
  droższy widok niż ma niebo w maleńkiej osobie.

2 Zbawicielu drogi, jakżeś to ubogi,
  puściłeś śliczne niebo, obrałeś barłogi.

3 Czyżeś nie mógł sobie w największej ozdobie,
   Obrać pałacu drogiego, nie w tym leżeć żłobie.

4 Gdy na świat przybywasz, grzechy z niego zmywasz,
   A na zmycie tej sprośności, gorzkie łzy wylewasz.

5 Któż tu nie struchleje, wszystek nie zdrętwieje,
   Któż cię widząc płaczącego, łzami się nie zleje.

6 Przed tobą padamy, czołem uderzamy,
   Witając cię w tej stajence między bydlętami.

7 Zmiłuj się nad nami, obmyj z grzechów łzami,
   I przyjmij serca skruszone, które ci składamy.